keyy — ə. qızmar şeylə bədənə nişan vurma, damğa vurma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
köz — is. Od yandıqdan sonra qalan alovsuz, qızmar kömür. Ağac yanar, köz olar; Su səpmə, köz köz olar. (Bayatı). Firəngiz göbələklərin çökəyinə duz səpib, bir bir közün üstünə düzürdü. B. Bayramov. // məc. Qızğın, odlu, hərarətli mənasında. Əbədi bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tico — (Salyan) qızmar. – Günorta:n tico: unda da bağda işdi:llər … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
al — 1. 1. sif. Qırmızı. Al bayraq. Al qan. Al şəfəq. – Al yanaqların sanasan ki, qızılgül xərməni; Tər zənəxdaninə baxdıqca cünun eylər məni. M. P. V.. Sənə al don yaraşır, niyə qarə geymisən sən; Məgər aşiqin ölübdür, sənə bu əza neçindir? S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cırhacır — 1. təql. Aramsız çıxan cırıltı səsi haqqında. Külək vurduqca quru ağac cırhacır səslənir. – <Zərrintac> tez tez başını qaldırıb, axşamdan yola salınan meyvə arabalarının dolama yolla necə cırhacırla z. çıxdığına tamaşa edirdi. S. R.. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çillə — is. 1. Doğuşdan, toydan və ya ölümdən keçən qırxgünlük müddət. 2. Qışın böyük və kiçik çillədən ibarət ilk iki ayı (60 gün). <Mirzə Qoşunəli:> İndi kimə demək olar ki, sən qışın çilləsində, gecə yarısı get, çıx minarənin başına, oradan azan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dağlamaq — f. 1. Qızdırılmış dəmirlə damğa vurmaq. Qoyunları dağlamaq. Atı dağlamaq. – Adamı ürəkdən, heyvanı budundan dağlarlar. (Ata. sözü). 2. məc. Yandırmaq. . . Şaxta qızmar bir dəmir kimi onu dağlayır. Ə. M.. 3. məc. Adətən «ürəyini», «sinəsini»,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
harmatan — is. Afrikada quru və qızmar külək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərarətli — sif. 1. İsti, qızmar, yandırıcı. Hərarətli günəş. Hərarətli soba. – Çıxarır zahirə şöhrətli Ural qatlarını; Rəngbərəng, canlı, hərarətli metal qatlarını. M. Müş.. 2. Hərarəti, istisi olan; qızdırmalı. 3. məc. Qızğın, atəşin, alovlu, ehtiraslı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
maşa — is. Ocaqdan od və ya qızmar bir şeyi götürmək üçün metal alət. Vaqif arabir buxarını maşa ilə qurdalayırdı. Ç.. Rəhim bəy dodaqaltı gülümsədi, böyründəki maşanı götürüb manqalın közlərini qurdaladı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
